Καθώς οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής γίνονται όλο και πιο εμφανείς, ο καπιταλισμός επιδιώκει να επαναπροσδιοριστεί ως πράσινος. Μας λένε ότι αν υπολογίσουμε το προσωπικό μας αποτύπωμα CO2, αγοράσουμε τα σωστά (ακριβά) προϊόντα και κάνουμε ό,τι μπορούμε για την ανακύκλωση, μπορούμε να σώσουμε τον πλανήτη. Αυτό είναι κατηγορηματικά ψευδές. Δεν υπάρχει τρόπος να βγούμε από αυτήν την κρίση καταναλώνοντας. Μόνο μια θεμελιώδης μετατόπιση από την ατέρμονη ανάπτυξη που απαιτεί ο καπιταλισμός μπορεί να σταματήσει το λιώσιμο των παγετώνων, το κάψιμο των δασών και την εκτόπιση ανθρώπων και ζώων από τους οικότοπούς τους.
Η στροφή προς τα ηλεκτρικά οχήματα που προωθείται από τις κυβερνήσεις σε όλη την Ευρώπη και τις εταιρείες αυτοκινήτων που επιδοτούν αυτά τα κράτη είναι μέρος αυτής της αμυδρά συγκαλυμμένης προσπάθειας να αφομοιωθεί η κλιματική καταστροφή που ονομάζεται καπιταλισμός. Δεν υπάρχει τίποτα βιώσιμο σε ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο. Κάθε βήμα στην παγκόσμια αλυσίδα εφοδιασμού που στέλνει ένα ηλεκτρικό όχημα κατασκευασμένο στις Ηνωμένες Πολιτείες στο κατώφλι μας στο Άμστερνταμ συνεπάγεται την εκμετάλλευση των εργαζομένων και την καταστροφή του πλανήτη. Η εξόρυξη ορυκτών μόνο για την μπαταρία είναι μια απίστευτα καταστροφική διαδικασία. Το λίθιο που εξορύσσεται στη Χιλή μολύνει τις τοπικές πηγές νερού, το κοβάλτιο που εξορύσσεται στο Κονγκό περιλαμβάνει παιδική εργασία και το νικέλιο που εξορύσσεται στην Ινδονησία διοχετεύει βαρέα μέταλλα στον ωκεανό. Για να μην αναφέρουμε το ατσάλι, το τιτάνιο, το αλουμίνιο και το πλαστικό που χρειάζονται για το σώμα του αυτοκινήτου. Αυτές οι πρώτες ύλες είναι ελλιπείς και ο αγώνας των κρατών και των εταιρειών για την εξασφάλιση της πρόσβασης τροφοδοτεί ένα νέο κύμα αποικιοκρατίας σε ολόκληρο τον παγκόσμιο νότο.
Μόλις το αυτοκίνητό μας σταλεί στην άλλη άκρη του κόσμου, μπορούμε να καθόμαστε στην κίνηση στο δρόμο για την δουλειά με καθαρή συνείδηση γνωρίζοντας ότι δεν βγαίνει διοξείδιο του άνθρακα από την εξάτμιση. Μόνο που η ενέργεια για την τροφοδοσία των σταθμών φόρτισης ηλεκτρικής ενέργειας πρέπει να προέρχεται από κάπου, και στην Ολλανδία, όπως σχεδόν σε κάθε άλλη χώρα στον κόσμο, περισσότερο από το ήμισυ αυτής της ενέργειας εξακολουθεί να προέρχεται από ορυκτά καύσιμα. Ο αναπτυσσόμενος τομέας των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αντιμετωπίζει τα ίδια ρυπογόνα προβλήματα με την κατασκευή ενός ηλεκτρικού οχήματος: οι μπαταρίες που απαιτούνται για την αποθήκευση ενέργειας είναι κάθε άλλο παρά καθαρές και η μεταφορά και η κατασκευή ενεργειακής υποδομής απαιτεί απίστευτη ένταση πόρων. Με τη μετάβαση σε υποτιθέμενες εναλλακτικές λύσεις ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, απλώς αναθέτουμε σε εξωτερικούς συνεργάτες την περιβαλλοντική καταστροφή που απαιτείται για να διατηρήσουμε τον συνεχώς αυξανόμενο ενεργειακό μας εφοδιασμό σε φτωχότερα μέρη του κόσμου.
Για αυτόν τον λόγο χθες το βράδυ σαμποτάραμε δώδεκα σταθμούς ηλεκτρικής φόρτισης στο Άμστερνταμ γεμίζοντας τις θύρες φόρτισής τους με αφρό πολυουρεθάνης. Αυτοί οι σταθμοί ανήκουν στην TotalEnergies, μία από τις επτά μεγάλες εταιρείες πετρελαίου. Καμία ποσότητα πράσινου ξεπλύματος δεν μπορεί να καθαρίσει μια εταιρεία που μολύνει τη γη εδώ και εκατό χρόνια.
Να σαμποτάρουμε την καπιταλιστική κανονικότητα.
Πηγή: Ολλανδικό Indymedia
Μετάφραση: Ευλογημένη Η Φλόγα
