Μέταλλο εναντίον μετάλλου, βαριά χτυπήματα στην είσοδο του κτιρίου όπου εκείνη τη νύχτα κοιμόμουν με την αγαπημένη μου κόρη και τον αδελφό μου, η αντίδραση που είχα μπροστά στα πολυβόλα τους και την επικείμενη βία στην οποία θα υποβαλλόμασταν ήταν να ξυπνήσω και να ντύσω την κόρη μου και να της πω ότι η αστυνομία έρχεται για μένα, κατάφερα να της πω ότι την αγαπώ για πάντα, να είναι δυνατή και να είναι ήρεμη. Στάθηκα μπροστά της μπροστά στα όπλα και την αλαζονεία τους.
Καταραμένοι δειλοί, με ερευνούσαν για περισσότερο από ένα χρόνο, με ακολουθούσαν, τοποθέτησαν κάμερες, με φωτογράφιζαν, με άκουγαν … ενώ ήταν στα πόδια μου και προτίμησαν να εκθέσουν ένα ανήλικο στη βίαιη επιδρομή που ζήσαμε εκείνο το πρωινό της 22ας Δεκεμβρίου 2022. Κατάπτυστα όντα που μόνο λόγω του φόβου τους δεν με σταμάτησαν πριν, ήταν σαφές ότι αυτό το άτομο δεν θα τους υποδεχόταν με καλό τρόπο, αλλά αντίθετα, με όλο το θάρρος που κουβαλάμε όσοι από εμάς κουβαλάμε την αντιπαράθεση με την εξουσία και τους υπηρέτες της, αυτό το θάρρος που τρέχει στις φλέβες μας, που οι εχθροί δεν θα μπορέσουν ποτέ να καταλάβουν. Με το καθαρό ύφος του φασισμού της D.I.N.A. ή της C.N.I. ήρθαν σε μένα, δεν μπορώ να συγχωρήσω και πολύ περισσότερο να ξεχάσω ότι υπέβαλαν την κόρη μου σε μια “λεπτή ανάκριση”. Τους μισώ κάθε δευτερόλεπτο λίγο περισσότερο, θυμάμαι ότι το σώμα μου είναι αυτό που είναι φυλακισμένο σήμερα, οι ιδέες και τα σχέδιά μου συνεχίζουν να ταξιδεύουν παράνομα στους δρόμους αυτής της επικράτειας με την επιθυμία να συγκεκριμενοποιήσω στην πράξη αυτά που έχω προβληματιστεί με διάφορους συντρόφους και αδελφές και αδελφούς.
Στέλνω αγκαλιές σε αυτόν τον μήνα που σημαδεύτηκε με το αίμα μας στην ιστορία της οποίας είμαι κι εγώ μέρος. Ενθάρρυνση και δύναμη σε όσους κάνουν τη μνήμη καθημερινή άσκηση για να μας θρέψουν. Σε ορισμένες ημερομηνίες οι δρόμοι είναι δικοί μας και μπορούμε να δώσουμε χώρο στην πιθανότητα επίθεσης εναντίον των διαφόρων αστυνομικών, αυτών που κουβαλούν στην ιστορία και τις στολές τους το αίμα και τον πόνο που έχουμε αναγκαστεί να νιώσουμε για την απώλεια όμορφων αγαπημένων προσώπων.
ΦΩΤΙΆ ΚΑΙ ΕΚΡΉΞΕΙΣ ΣΤΑ ΚΡΗΣΦΎΓΕΤΑ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΎ. ΠΥΡΟΒΟΛΙΣΜΟΊ ΚΑΙ ΕΚΡΉΞΕΙΣ ΣΤΙΣ ΣΤΟΛΈΣ ΤΟΥΣ. ΟΙ ΝΈΟΙ ΜΑΧΗΤΈΣ ΤΟΥ ΧΘΕΣ, ΤΟΥ ΣΉΜΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΎΡΙΟ ΘΑ ΣΥΝΕΧΊΣΟΥΝ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΠΑΡΌΝΤΕΣ, ΣΤΟΥΣ ΔΡΌΜΟΥΣ ΜΆΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΘΆΡΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΤΙΚΉΣ ΜΑΣ ΠΕΠΟΊΘΗΣΗΣ. ΣΤΙΣ 29 ΜΑΡΤΊΟΥ ΚΑΝΕΊΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΙΈΤΑΙ.
Τους θερμότερους χαιρετισμούς μου και τη συνενοχή μου στον όμορφο και ιστορικό πληθυσμό της La Victoria, στην αγαπημένη Villa Francia όπου τα λόγια της Luisa Toledo και του Manuel Vergara είναι ηχώ που αντηχεί δυνατά σε κάθε πέρασμα και λεωφόρο για πάντα, στα αδέλφια της Lo Hermida και της Peñalolen που δημιουργούν σενάρια αντιπαραθέσεων, στη La Pincoya που δεν ξεχνά τον ανατρεπτικό και επαναστατικό της χαρακτήρα.
Aldo Hernández Valdés
Αναρχικός κρατούμενος
Κέντρο εξόντωσης και απομόνωσης “La Gonzalina”.
Rancagua-$hile Μάρτιος 2023
Πηγή: Dark Nights
Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ
