Στις 15 Ιουλίου 2024, ήταν η τελευταία ημέρα της δίκης «Έχουμε ραντεβού». Μετά από κατάθεση, η εισαγγελία ζήτησε αθώωση επειδή δεν υπήρχαν επαρκή στοιχεία για να αποδοθεί το σακίδιο με το κάνιστρο στον κατηγορούμενο. Οι αναλύσεις DNA δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν γιατί οι αστυνομικοί είχαν αγγίξει και πακετάρει ό,τι μπορούσαν.
Οι δικηγόροι, που εξεπλάγησαν από αυτό, άλλαξαν τα αιτήματά τους.
Υπήρχε μια εξήγηση για την προέλευση και την έννοια του §30 StGB. Έπειτα, υπάρχει και ο κίνδυνος της ολοένα και πιο εκλεπτυσμένης τεχνολογίας όσον αφορά την ανάλυση DNA, πράγμα που σημαίνει ότι τα μικροΐχνη που μεταδίδονται πολύ γρήγορα θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ψευδή στοιχεία.
Τέλος, ένας δικηγόρος συνόψισε σύντομα και αποκαλυπτικά τις εμφανίσεις των μαρτύρων της αστυνομίας. Όλοι ζήτησαν αθώωση. Ο δικαστής χρειάστηκε 15 λεπτά για να το σκεφτεί και μετά διατύπωσε την αθώωσή τους σε τρεις προτάσεις.
Ακολουθεί η δήλωση που οι δύο κατηγορούμενοι διάβασαν από κοινού μετά τις συνομιλίες με τους δικηγόρους τους:
«Μας συνέλαβαν πριν από 17 μήνες. Για μιάμιση ημέρα καθίσαμε χωριστά στον χώρο συγκέντρωσης κρατούμενων στο Tempelhofer Damm και οδηγηήθηακε ενώπιον του δικαστή. Έπειτα έπρεπε να παρουσιαστούμε σέ ένα τμήμα περίπου 85 φορές και να δώσουμε την υπογραφήμας σε ένα κομμάτι χαρτί ως απόδειξη ότι δεν θα αποφύγουμε την διαδικασία. Μας πήραν το DNA μας και το έψαξαν σε βάσεις δεδομένων. Οι ερευνητές παρακολουθούσαν την καθημερινή μας ζωή και την ζωή των φίλων μας για 15 ημέρες. Εδώ και αρκετές μέρες καθόμαστε σε αυτό το δικαστήριο όπου εξετάζεται η ενοχή μας.
Δεν είχαμε πει τίποτα τότε και δεν θαπούμε τίποτα τώρα για το γιατί ήμασταν στο μέρος που μας συνέλαβαν. Αυτό το κενό υπογραμμίζει μόνο αυτό που έγινε σαφές στο δικαστήριο τις τελευταίες ημέρες: ότι η αστυνομία και το δικαστικό σώμα ψηλαφίζουν στο σκοτάδι. Το DNA Μας στις βάσεις δεδομένων δεν σας έδειξε τίποτα. Οι έρευνές σας δεν φάνηκαν να έχουν οδηγήσει σε κάνενα σχετικό αποτέλεσμα. Δεν μένει παρά μια ιστορία κίτρινου τύπου για να ικανοποιήσετε την επιθυμία σας για δίωξη και για να μπορέσετε να παρουσιάσετε τις απαραίτητες «επιτυχίες».
Η πολιτική τάξη δεν απαιτεί ηθική ακεραιότητα, αλλά τήρηση του νόμου.
Η έλλειψη κινήτρων, που σχεδόν συνορεύει με την άρνηση εργασίας, με την οποία διεξήχθησαν οι έρευνες και η κύρια ακρόαση από την πλευρά της ανακριτικής αρχής, είτε λόγω ανικανότητας είτε από αλαζονεία, καθώς και οι χιουμοριστικές ιδέες για τις ποινικοποιητικές δεξιότητες ορισμένων αξιωματικών της ομοσπονδιακής αστυνομίας, θα μπορούσαν σχεδόν να κρύψουν το γεγονός ότι καθόμαστε εδώ ενώπιον μιας ταξικής δικαιοσύνης.
Όταν μιλάμε για ταξική δικαιοσύνη, πιστεύουμε ότι ακόμα καθόμαστε εδώ σε μια αρκετά προνομιακή θέση. Ταυτόχρονα, δεν ξεχνάμε ποιανών είναι ο νόμος που εφαρμόζεται εδώ.
Δεν ξεχνάμε τους αμέτρητους ενοίκους που καταδικάζονται σε αστεγία από τα γερμανικά δικαστήρια. Δεν ξεχνάμε τους χιλιάδες στις γερμανικές φυλακές των οποίων το μόνο έγκλημα είναι η φτώχεια ή η καταγωγή τους.
Δεν έχουμε ξεχάσει ότι κάθε ένστολος δράστης βίας, ακόμη και ο τελευταίος υποστηρικτής της NSU μπορεί να φύγει από την αίθουσα γελώντας, ενώ η de facto κατάργηση του δικαιώματος στο άσυλο διατηρεί τις αποικιακές συνέχειες και όσοι πλήττονται από σεξουαλική και ρατσιστική βία αναμένουν μόνο νέα βία στα γερμανικά δικαστήρια .
Δεν ξεχνάμε πώς οι γερμανικοί νόμοι και αξιωματούχοι επιτρέπουν την πιο μαζική στρατιωτικοποίηση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας από την επανένωση σε αυτό το λεγόμενο σημείο καμπής και πώς οι γερμανικές εταιρείες όπλων επωφελούνται συνεχώς από τη γενοκτονία και τον πόλεμο σε όλο τον κόσμο.
Και δεν θέλουμε ποτέ να ξεχνάμε ότι ήταν άνθρωποι με δικαστικές στολές αυτοί που έκαψαν μέχρι θανάτου τον Φερχάτ Μαγιούφ σε ένα κελί φυλακής λίγα μόλις μέτρα από εδώ.
Αυτή η διαδικασία είναι μόνο μία από τις πολλές απόπειρες αυτές τις μέρες να διωχθούν αναρχικά και αντιφασιστικά άτομα και δομές και να τους εξαναγκάσουν να τα παρατήσουν με κρατική πίεση, απασχόληση μέσω καταστολής και απειλής δυσάρεστων ή αυστηρών τιμωριών. Το λεγόμενο δημοκρατικό κέντρο της κοινωνίας προσπαθεί να αφαιρέσει τα διασπαστικά στοιχεία που εκθέτουν το (αξιακό) σύστημα του ως καταπιεστικό και ανελεύθερο. Όχι για δικαιοσύνη αλλά για να έχουν τη συνείδησή τους καθαρή.
Ωστόσο, μπορούμε να παρατηρήσουμε παντού στην Ευρώπη πόσο απέχει πραγματικά αυτό το αστικό κέντρο από την ανοιχτή συμπάθεια για τον αναδυόμενο φασισμό.
Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι οι απαντήσεις μας σε αυτό δεν μπορούν να βασιστούν στο αστικό δίκαιο και, κατά συνέπεια, δεν πρέπει να ειπωθούν άλλα λόγια για αυτό σε αυτό το κτίριο.
Αντίθετα, θέλουμε να τελειώσουμε με λίγα λόγια αλληλεγγύης:
Ποτέ δεν χρειάστηκε να αντέξουμε ούτε μια στιγμή αυτής της δοκιμασίας μόνοι. Για εμάς αυτή η αλληλεγγύη είναι έκφραση της δύναμης και της ομορφιάς των επαναστατικών ιδεών.
Η στήριξη που έχουμε λάβει εδώ στην αίθουσα και που μας συντρόφευε και μας στηρίζει έξω από αυτήν εδώ και ενάμιση χρόνο δυστυχώς δεν είναι πάντα δεδομένη. Θα θέλαμε ιδιαίτερα να ευχαριστήσουμε όσους μας υποδέχτηκαν μπροστά στο GeSa μετά τη σύλληψή μας, όσους μας υποστήριξαν συνεχώς όλους αυτούς τους μήνες και εκείνους τους άγνωστους κοντά και μακριά, των οποίων οι χαιρετισμοί πάντα γέμιζαν τις καρδιές μας με χαρά.
Τελευταίο, αλλά εξίσου σημαντικό – θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους δικηγόρους μας, στην υποστήριξη και τη δέσμευση των οποίων μπορούσαμε πάντα να βασιζόμαστε.
Όποια ετυμηγορία και να μας βγει στο τέλος, είμαστε σίγουροι ότι η επιθυμία για έναν κόσμο αξιοπρέπειας, ελευθερίας, αυτοδιάθεσης και δικαιοσύνης δεν μπορεί να διαπραγματευτεί σε δικαστική αίθουσα. Και θα φύγουμε από αυτό το δωμάτιο με τη βεβαιότητα ότι ούτε η υπηρεσία κρατικής ασφάλειας, ούτε η εισαγγελία ούτε αυτό το δικαστήριο έχουν ιδέα τι πραγματικά σκεφτόμαστε, θέλουμε ή κάνουμε. Και παρά όλες τις αντιξοότητες, αυτό παραμένει ένα πολύ ικανοποιητικό συναίσθημα».
Ελευθερία για όλους τους κρατούμενους!
Ελευθερία και ευτυχία στους συντρόφους που κρύβονται!
Έχουμε ραντεβού!
Πηγή: Γερμανικό Indymedia
Μετάφραση: Ευλογημένη Η Φλόγα
