Με αφορμή τον υποχρεωτικό εμβολιασμό για τους /τις άνω των 60
Την Τρίτη 30/11/21 το Μαξίμου ανακοίνωσε τον υποχρεωτικό εμβολιασμό για τους άνω των 60. Το επιχείρημα; «Το 95% όσων πεθαίνουν λόγω covid-19 είναι ηλικιωμένοι άνω των 60 με σοβαρά υποκείμενα νοσήματα. Συνεπώς, το ελληνικό κράτος επιβάλλει τον υποχρεωτικό εμβολιασμό για να σώσει ζωές. Δε μπορεί μια μειοψηφία ψεκασμένων γέρων και γριών να επιβαρύνει το Ε.Σ.Υ.. Η άρνηση εμβολιασμού αποτελεί ένδειξη αντι-κοινωνικής συμπεριφοράς. Για την κατάρρευση του Ε.Σ.Υ. ευθύνονται οι ανεμβολίαστοι/ες γέροι και γριές, οι οποίοι/ες σπέρνουν το θάνατο στα καφενεία και τις λαϊκές αγορές με το ίδιο τρόπο που οι ανεμβολίαστοι/ες γενικώς ευθύνονται για τις πιο φονικές και πιο μεταδοτικές μεταλλάξεις του ιού SARS-CoV-2. Όπου δε πίπτει λόγος πίπτει ράβδος… και μηνιαίο πρόστιμο 100 ευρώ για όσους δε συμμορφώνονται».
Η ταξική φύση των «υγειονομικών» μέτρων είναι κι εδώ προφανής καθώς ο υποχρεωτικός εμβολιασμός αφορά αποκλειστικά τους χαμηλοσυνταξιούχους: αν κανείς εισπράττει λ.χ. νοίκια θα είναι σε θέση να εξαγοράζει το «προνόμιο» της συναίνεσης σε μία ιατρική πράξη. Με αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση στοχοποιεί συστηματικά και κατά περίπτωση συγκεκριμένες κοινωνικές και φυλετικές ομάδες. Χθες ήταν οι «παραβατικοί» τσιγγάνοι, οι μετανάστες, οι πιτσιρικάδες των πλατειών, οι ανεμβολίαστοι/ες υγειονομικοί, σήμερα οι ανεμβολίαστοι ηλικιωμένοι, ενώ αύριο θα είμαστε όλοι/ες, εμβολιασμένοι/ες και ανεμβολίαστοι/ες. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει «ατομική» και όχι κρατική ευθύνη. Σε κάθε περίπτωση, οι απείθαρχοι/ες θα τιμωρούνται παραδειγματικά.
Η ορθολογική ως προς τον σκοπό δράση («στοχοπροσηλωμένη» δράση), δηλαδή αυτή η δράση που αξιολογεί και επιλέγει τα κατάλληλα μέσα για να επιτύχει τον επιδιωκόμενο σκοπό και που στο αποκορύφωμά της εμφανίζεται στις οικονομικές δοσοληψίες, οδηγεί την ανθρωπότητα σε επικίνδυνες ατραπούς. Σήμερα, αυτός ο εργαλειακός ορθολογισμός πραγματώνεται μέσα από την ολοένα και αυξανόμενη επιρροή της τεχνοκρατικής σκέψης στην καθημερινή ζωή (ό,τι πουν οι «ειδικοί»). Πράγματι, αν η άρνηση χρήσης εμβολίων γονιδιακής θεραπείας επέφερε αυστηρότερους περιορισμούς, μεγαλύτερα χρηματικά πρόστιμα ή ακόμα και φυλάκιση, τότε τα ποσοστά εμβολιασμού θα εκτοξεύονταν- και μαζί τους, βέβαια, τα κέρδη των πολυεθνικών εταιρειών φαρμάκου. Απέναντι σε αυτόν τον εργαλειακό ορθολογισμό -που οδηγεί κατευθείαν προς τον ολοκληρωτισμό- εμείς αντιτάσσουμε έναν ορθολογικό τρόπο δράσης ως προς τις αξίες. Ύψιστη αξία για εμάς δεν είναι η ζωή με την έννοια της βιολογικής ύπαρξης («γυμνή ζωή»), αλλά μια ζωή ελεύθερη από τους καταναγκασμούς της εξουσίας («ζωή με τα όλα της»). Αν κανείς επιλέγει την ασφάλεια έναντι της ελευθερίας ας γίνει ασφαλίτης – αυτά δε λέγαμε παλιά;
Λοιπόν, το είπαμε και το ξαναλέμε: ο υποχρεωτικός εμβολιασμός περιορίζει την ήδη περιορισμένη -μέσα στην καπιταλιστική κοινωνία- αυτο-διαχείριση των σωμάτων μας· και η αυτο-διαχείριση των σωμάτων μας είναι αδιαπραγμάτευτη. Τον τελευταίο λόγο για τη ζωή και το θάνατο μας θα τον έχουμε εμείς και όχι το κράτος και οι φαρμακομαφίες που αυτό υπηρετεί. Άλλωστε, ο εμβολιασμός (αν και εφόσον και για όσο πιάσει τόπο) είναι ένα μέσο ατομικής προστασίας. Υπ’ αυτή την έννοια, ο εμβολιασμός είναι ή μάλλον θα έπρεπε να είναι μια προσωπική υπόθεση. Προσωπική υπόθεση και όχι ταξικό καθήκον. Από που κι ως που, άραγε, η απόφαση για μια ιατρική πράξη αποτελεί ταξικό καθήκον; Από που κι ως που η τυφλή συμμόρφωση στις κρατικές προσταγές αποτελεί ένδειξη κοινωνικής αλληλεγγύης; Πως είναι δυνατόν να αγωνιστούμε ενάντια στην ταξική, εθνοφυλετική και έμφυλη καταπίεση την ίδια στιγμή που η εξουσία επεμβαίνει με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο στα σώματά μας;
Δεν έχουμε καμιά αυταπάτη. Ο ιός SARS-CoV-2 δεν αποτέλεσε παρά το ιδανικό πρόσχημα για την επιτάχυνση της λεγόμενης 4ης βιομηχανικής επανάστασης, για την εμβάθυνση της κρατικής επιτήρησης/καταστολής και τον (ψηφιακό κι όχι μόνον) μετασχηματισμό των κοινωνικών μας σχέσεων. Η τεχνο-επιστήμη και η «επιστημονική κοινότητα» δεν είναι πέραν από πολιτικές σκοπιμότητες και οικονομικά συμφέροντα (ποτέ δεν ήταν), ενώ η «κρατική διαχείριση της πανδημίας» μόνο με την «πανδημία» δεν έχει να κάνει. Αν είχε, τότε το ελληνικό κράτος θα προχωρούσε σε ουσιαστική ενίσχυση/στελέχωση του Ε.Σ.Υ., σε επίταξη των ιδιωτικών κλινικών και όχι σε αναστολές εργασίας για τους χιλιάδες ανεμβολίαστους/ες υγειονομικούς. Όμως, εμείς δεν διεκδικούμε ένα μεγαλύτερο κράτος, αλλά την ανατροπή κάθε μορφής εξουσίας και εκμετάλλευσης. Γιατί δεν μπορεί να υπάρξει υγεία στα πλαίσια μιας αρρωστημένης/αλλοτριωμένης κοινωνίας. Γιατί δεν μπορεί να υπάρξει υγεία χωρίς δικαιοσύνη και ελευθερία!
ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ
ΝΑΙ ΣΤΟΝ ΑΥΤΟΚΑΘΟΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΣΤΟΝ «ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ» ΤΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ
Πρωτοβουλία αναρχικών ενάντια στους εξαναγκασμούς και το σύγχρονο ολοκληρωτισμό
prwtovoulia_anarhikwn2021@riseup.net
Πηγή: athensindymedia
