Σαντιάγο, Χιλή: Απόπειρα εκρηκτικής επίθεσης στο εταιρικό κτήριο της Scotiabank

Η επιτυχημένη επίθεση είναι η πιο αναμενόμενη κατάσταση, επειδή μας αρέσει να πηγαίνουν τα πράγματα σύμφωνα με το σχέδιο και οι αναλήψεις μας να προηγούνται από τον ήχο μιας έκρηξης. Ωστόσο, το να πετύχουμε κάτι σωστά φέρνει πάντα μαζί του την κατάσταση της αστοχίας, η οποία μερφικές φορές είναι υπερβολικά σαφής ή άλλες φορές περνά σχεδόν απαρατήρητη – «δεν επιλέχθηκε η σωστή ώρα», «δεν αλλάχτηκε η εμφάνιση σε ένα μέρος χωρίς κάμερες», «δεν ακολουθήθηκε η σωστή διαδρομή», «δεν επιβεβαιώθηκε η λειτουργία του ρολογιού», κλπ. δηλώσεις που υποκινούνται από ένα αντιληπτό λάθος, κάθε μία από τις οποίες είναι στοιχειώδης με το δικό της επίπεδο επιρροής για την επιχείρηση στο σύνολό της και οι οποίες δεν περιορίζονται στο αν η συσκευή λειτούργησε ή όχι. Ο στόχος μπορεί να εξερράγη, τι ικανοποίηση – αλλά όλες οι ευστοχίες και οι αστοχίες πίσω από αυτήν την δράση, πως υπολογίζονται, πως μοιάζουν, τι εξηγούν για την ίδια την δράση;

Όταν κάποιος σφάλλει, το χειρότερο πράγμα που μπορεί να συμβεί, εκτός από την φυλάκιση και τον θάνατο, είναι να θολωθεί από την ιδέα της επιτυχίας, η οποία εν τέλει μεταφράζεται ως απογοήτευση για το ότι «δεν γνωρίζει πως να κάνει κάτι». Έχει ειπωθεί με κάθε δυνατό τρόπο από πολλούς συντρόφους ότι δεν υπάρχει κάποια μυστική συνταγή για την εξεγερσιακή δράση. Η υπερανάλυση τεχνικών και συνθηκών προκειμένου να βρεθεί η τελειότητά τους, καταλήγει να εξουδετερώνει την απόπειρα δράσης. Κάποιες διανοητικές προσπάθειες καθίστανται άχρηστες, επειδή στερούνται της άμεσης εμπειρίας, της έντασης που βιώνεται την στιγμή. Το ιδναικό πεδίο μελέτης για την επιχειρησιακή θεωρία είναι το πεδίο δράσης, υφασμένο στο παρελθόν και το μέλλον από τις ανατρεπτικές αντάρτικες εμπειρίες. Οι υποθέσεις, η μελέτη και η θετική συζήτηση της πραγματικότητας των λαθών μας θα μας βοηθήσει να λειτουργήσουμε ως καταλύτης για μια καλύτερη διαχείριση των μεταβλητών για την επόμενη περιπέτεια.

Συμμεριζόμαστε τις απόψεις των Αναρχικών Ταξιαρχιών Luis Ramirez Olaechea ότι «το να αποτύχει μια επίθεση είναι μέρος των πολλών πιθανοτήτων που προκύπτουν στην γενναιότητα του δρόμου, όταν πιστεύουμε ότι όλα πάνε καλά, εκπλαγόμαστε που κάτι ξεφεύγει από αυτό που έχει κανονιστεί και σχεδιαστεί». Επίσης, από την Συνωμοσία για την Ανήμερη Εικονοκλασία – Πυρήνας Kevin Garrido ότι «το να αναγάγουμε τις αντισυστημικές δράσεις στο αποτέλεσμά τους (είτε είναι αυτό επιτυχές είτε όχι), είναι χαρακτηριστικό ενός εξοδιστικού παραδείγματους που θα μας οδηγούσε, αναπόφευκτα, σε μια μιλιταριστική κατανόηση της αντισυστηματικής πρακτικής».

Σχετικά με τον στόχο

Πραγματοποιήσαμε επιδρομή στην κύρια οικονομική περιοχή της χώρας. Επιτεθήκαμε στο Sanhattan, όπου ο θρίαμβος του κεφαλαίου και της φιγούρας ανοίγουν την όρεξη για χρυσό με πλήρη αυτοπεποίθηση.

Οι μεγάλοι ουρανοξύστες του συγκροτήματος Sanhattan συγκεντρώνουν σημαντικούς οικονομικούς ομίλους, όπως ο όμιλος Angelini, η Bethia (της οικογένειας Solari), η Cencosud (της οικογένειας Paulmann), η Quiñenco (της οικογένειας Luksic), τα εταιρικά κτήρια της SOFOFA (Βιομηχανικός Πύργος), το Παγκόσμιο Εμπορικό Κέντρο του Σαντιάγο, το Titanium La Portada, το Constanera Center, η CCU, λίγα μέτρα από την πρεσβεία των ΗΠΑ, μεταξύ άλλων. Επιπλέον, το Sanhattan χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι τα περισσότερα από τα κτίριά του αποτελούν χώρους συνεδριάσεων για ιδιοκτήτες τραπεζών, ορυχείων, κατασκευαστικών εταιριών, υδροηλεκτρικών εργοστασίων, πετρελαίου, δικηγορικών γραφίων, ιδιωτικών υπηρεσιών σφαλείας, κ.λπ. Είναι το μέρος όπου διαχειρίζονται οι τρόποι με τους οποίους ζει και πεθαίνει ο κόσμος, όπου η πολιτική θανάτου έχει λόγο ύπαρξης, όπου οι καπιταλιστικές και αυταρχικές προσδοκίες ενισχύουν ένα σημαντικό μέρος των υπερεθνικών παρεμβατικών δυνάμεών τους.

Μέσα σε αυτή τη μεγάλη κεντρικότητα μια σειρά από οντότητες έχουν ήδη δεχθεί επιθέσεις, αποδεικνύοντας μέχρι στιγμής ότι κανένα σύστημα τεχνολογιών ασφαλείας ή τεχνικές ερευνητικές εξελίξεις της αστυνομίας δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν το ενδεχόμενο να γίνουν ευάλωτες στην αναρχική επίθεση, αποτελώντας αυτή τη φορά τον στόχο μιας επίθεσης σε ένα κτίριο της Scotiabank.

Τι μπορούμε να πούμε που δεν έχει ειπωθεί για να δικαιολογήσουμε την επίθεση σε μια τράπεζα; Ίσως, ότι είναι το μέρος όπου οι ισχυροί συνεχίζουν να αυξάνουν τα θησαυροφυλάκιά τους – ίσως, ότι είναι η παγίδα για την υπερχρέωση και τη διάδοση της δυστυχίας προς τους φτωχότερους – ίσως, ότι εκεί μας δίνεται η ευκαιρία να τους απαλλοτριώσουμε και να χρηματοδοτήσουμε τον αγώνα μας. Ίσως, τίποτα από τα παραπάνω. Υπάρχουν πάρα πολλές δικαιολογίες, δεν υπάρχουν αρκετές δράσεις.

Η χειρονομία αυτή γίνεται εις μνήμην του Sebastián Oversluij, ο οποίος δολοφονήθηκε πριν από 10 χρόνια σε μια απόπειρα απαλλοτρίωσης της Banco Estado στο Pudahuel. Οι εμπειρίες της ζωής του συνέβαλαν σε μια πολύμορφη αντίληψη ανταγωνιστικών πρακτικών: ζωγραφική, συγγραφή, τραγούδι, πορείες, γδαρσίματα, επιθέσεις, απαλλοτριώσεις… γνωρίζοντας την ελευθερία με μια καρδιά γεμάτη θυμό, για να μετατρέψει σε σκόνη αυτούς που μας την στερούν. Angry, τίποτα δεν έχει διευθετηθεί!

Αλληλεγγύη με τους Marcelo Villaroel, Juan Aliste, Joaquín García, Aldo Hernández, Lucas Hernández, Ru, Tortu, Ita and Panda. Αλληλεγγύη με την Mónica Caballero και τον Francisco Solar, οι οποίοι καταδικάστηκαν σε 12 και 86 χρόνια αντίστοιχα, ποινές με τις οποίες οι αρχές προσπαθούν να εκφοβίσουν τις ιδέες και την θέληση όσων παίρνουν θέση ενάντια σε ένα υπερεξουσιαστικό σύστημα μέσω βίαιης επαναστατικής δράσης. Η είδηση της καταδίκης τους μας γεμίζει με κίνητρα για να συνεχίσουμε τις επιθέσεις, και από αυτές να σπάσουμε τα τείχη που τους περικλύουν.

Αποφασισμένοι να καταπολεμήσουμε τα προσχήματα της αδράνειας και της παθητικότητας, οπλισμένοι με τα καλύτερα εργαλεία μας για την υλοποίηση ενός αντεξουσιαστικού απελευθερωτικού σχεδίου, συνεχίζουμε στα μονοπάτια που προπαγανδίζει η Νέα Ανατροπή, η οποία, χωρίς να είναι οργάνωση ή αυτοσκοπός, είναι ένα άτυπο και διάχυτο δίκτυο που σχηματίζεται από ομάδες συγγένειας στο ιστορικό πλαίσιο των αστικών αντάρτικων αγώνων.

Για τους φυγάδες στους δρόμους του κόσμου,

Για αυτούς που δεν λύγισαν και δεν θα λυγίσουν την αδάμαστη καρδιά και την σιδερένια θέλησή τους,

Για τους Mauricio Morales, Sebastian Oversluij και Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Για τον Alfredo María Bonanno, η εξεγερσιακή μέθοδος δεν σταματά και δεν θα μπορέσουν να μας σταματήσουν!

Είμαστε ακόμη εδώ, προσπαθώντας να κάνουμε την αναρχία να ζήσει!

Ομάδα Δράσης 6 Ιούλη – Νέα Ανατροπή

Πηγή: Informativo Anarquista

Μετάφραση: Ευλογημένη Η Φλόγα

Leave a Reply

Your email address will not be published.