Ο πυρομανής στο Μέγαρο των Ηλυσίων έβαλε τη φωτιά. Στη Νάντη, όπως και σε ολόκληρη τη Γαλλία, οι αυθόρμητες εκκλήσεις κατά του 49-3 συγκέντρωσαν δεκάδες χιλιάδες κόσμο μέσα σε λίγες ώρες. Δεν επρόκειτο πλέον για τις συντάξεις, αλλά για την «επανάσταση» που τραγουδιόταν χορωδιακά στις πορείες διαδηλώσεων.
Στη Νάντη, ο κατασταλτικός μηχανισμός που τρομοκρατούσε την πόλη επί μήνες βρέθηκε αυτή τη φορά απροετοίμαστος: ακόμη και με όλες τις χειροβομβίδες του, δεν μπόρεσε να καταστείλει την οργή.
Για αρκετές ώρες, δεκάδες οδοφράγματα έκαιγαν σε όλο το κέντρο της πόλης. Όλη η καρδιά της Νάντης μυρίζει καμένο πλαστικό και δακρυγόνα, αλλά είναι ένα φύσημα οξυγόνου: επιτέλους, οι άνθρωποι σηκώνουν κεφάλι.
Διάφορες βιτρίνες καπιταλιστικών επιχειρήσεων είναι σπασμένες. Οι επιθέσεις της CRS1 απωθούνται με εντυπωσιακά πυροτεχνήματα. Πολλοί συνδικαλιστές κρατούν το δρόμο μαζί με τη νεολαία. Στην Rue de Strasbourg, η BAC2 αναγκάζεται να διαφύγει υπό τη ρίψη κοκτέιλ μολότοφ. Μια τεράστια φωτιά μαλακώνει την άσφαλτο. Το κέντρο της πόλης ανήκει στους διαδηλωτές! Πολλές πορείες κινούνται σε διάφορα σημεία σε ατμόσφαιρα κίτρινων γιλέκων. Στα σοκάκια της Bouffay, δεν ξέρεις πια ποιος διαδηλώνει και ποιος βγαίνει από τα μπαρ, γιατί «όλοι μισούν την αστυνομία». Στις ταράτσες ακούγονται τραγούδια. Πολυτελείς μπουτίκ και ναυαρχίδες πολυεθνικών εκκαθαρίζονται. Μέχρι τη 1 π.μ., οι δυνάμεις της τάξης δεν μπορούν να κινηθούν χωρίς να προσβληθούν από παντού. Στις 11 μ.μ., μια φωτιά καίει ακόμα στην Cours des 50 Otages και οι διαδηλωτές απομακρύνονται από ομοβροντίες χειροβομβίδων. Μετά τα μεσάνυχτα, η Rue de Strasbourg εξακολουθεί να είναι αποκλεισμένη, σκισμένη και ξανασκισμένη και γεμάτη βλήματα για εκατοντάδες μέτρα. Η λέξη «εκδίκηση» είναι γραμμένη με κόκκινα γράμματα σε έναν τοίχο.
Όσο το γαλλικό κράτος δεν παρελαύνει με μερικές δεκάδες στρατιωτικοποιημένες διμοιρίες στην πόλη μας, όσο οι συνδικαλιστικοί ηγέτες δεν οργανώνουν την «επικίνδυνη διαδρομή» που ζήτησε η νομαρχία, η οργή της Νάντης μπορεί επιτέλους να απελευθερώσει όλο το δυναμικό της δύναμής της. Και οι αριθμοί δεν έχουν μεγάλη σημασία, γιατί αυτή η νύχτα των οδοφραγμάτων θα έχει κάνει περισσότερο θόρυβο από τις οκτώ προηγούμενες, καλά επιτηρούμενες πορείες με τις δεκάδες χιλιάδες κόσμου τους. Ρεν, Νάντη, Παρίσι, Μασσαλία ή Λυών, η φωτιά εξαπλώνεται.
Αφού ακύρωσε το ταξίδι του στην περιοχή της Ζιρόντ, ο Ζεράλ Νταρμανέν (Υπουργός Εσωτερικών) συγκάλεσε σήμερα το πρωί όλους τους νομάρχες της Γαλλίας σε μια τηλεδιάσκεψη για την «κοινωνική κατάσταση». Τέσσερα ακόμη χρόνια με τον Μακρόν είναι αδιανόητα για όλους. Οι εκκλήσεις για μια «ενδοσυνδικαλιστική» ημέρα σε μια εβδομάδα μοιάζουν γελοίες. Μετά από αυτή τη νύχτα οργής, θα πρέπει να δράσουμε χωρίς καθυστέρηση.
Αυτό το ρεπορτάζ για την αυθόρμητη εξέγερση στη Νάντη στις 16 Μαρτίου μετά την επιβολή της «συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης» από τη γαλλική κυβέρνηση με διάταγμα (49.3) εμφανίστηκε στο Contre Attaque στις 17.32023.
Βρέθηκε στο bonustracks.blackblogs
https://bonustracks.blackblogs.org/2023/03/17/nantes-die-nacht-der-barrikaden/
Πηγή: Α: Κοντραπόλις
Σημειώσεις από το Dark Nights
1. CRS, Compagnies républicaines de sécurité. Οι CRS είναι ένα σώμα πολιτών (όχι σαν τους χωροφύλακες, που είναι στρατιωτικοί), εκπαιδευμένο σε τεχνικές κατά των εξεγέρσεων και των ταραχών.
2. BAC, Brigade anti-criminalité. Αστυνομικοί με πολιτικά ρούχα, αναγνωρίσιμοι σε καταστάσεις ταραχών / διαμαρτυριών από τις πορτοκαλί βραχιολάρες τους. Χρησιμοποιούνται τακτικά στις λεγόμενες «ευαίσθητες περιοχές», όπως π.χ. στα προάστια (banlieues), οικονομικά φτωχές γειτονιές ή ακόμη και γειτονιές μεταναστών.
Πηγή: Dark Nights
M
