Οι ακόλουθες πληροφορίες προέρχονται από μια πρώτη γρήγορη ανάγνωση του φακέλου της έρευνας. Ως εκ τούτου, είναι αναγκαστικά ελλιπείς.
Πρώτα απ’ όλα, πώς ξεκίνησε αυτή η έρευνα;
Η Αντιτρομοκρατική Υποδιεύθυνση (SDAT) της δικαστικής αστυνομίας ξεκίνησε έρευνα με δική της πρωτοβουλία, στις αρχές Ιανουαρίου 2022, μετά από « εμπιστευτικές πληροφορίες που συνέλεξε [η] υπηρεσία » (σε άλλο έγγραφο, ένας δικαστής κάνει λόγο για « ανώνυμες πληροφορίες »). Η αστυνομία « συγκέντρωσε » τα ονόματα δύο συντρόφων, οι οποίοι, σύμφωνα με τις πληροφορίες αυτές, ήταν πιθανό να ευθύνονται για τις εμπρηστικές επιθέσεις, τις οποίες ανέλαβαν οι αναρχικοί και οι οποίες εδώ και χρόνια στόχευαν οχήματα στο Παρίσι και τη γύρω περιοχή. Στο παρελθόν, διάφορα τοπικά αστυνομικά τμήματα και η αντιτρομοκρατική ομάδα της DPJ 1 (τμήμα της δικαστικής αστυνομίας του Παρισιού) είχαν ήδη πραγματοποιήσει έρευνες, κυρίως για « εγκληματική οργάνωση », χωρίς επιτυχία.
Η Εθνική Διεύθυνση Έρευνας και Επιτήρησης (DNRS, η οποία μπορεί να θεωρηθεί ως η « επιχειρησιακή μονάδα » της SDAT) οργάνωσε μια επιχείρηση για την παρακολούθηση των δύο συντρόφων. Σχεδίαζαν να παρακολουθήσουν τον Ιβάν από τις 10 Ιανουαρίου έως τις 3 Φεβρουαρίου 2022 και το άλλο άτομο από τις 17 Ιανουαρίου έως τις 3 Φεβρουαρίου. Συγκεκριμένα, αυτό το μέρος της δικογραφίας περιλαμβάνει τις καταθέσεις των πρακτόρων της DNRS, οι οποίοι, το πρωί, τοποθετήθηκαν μπροστά από τα σπίτια των δύο συντρόφων και τους παρακολουθούσαν (πεζή ή με αυτοκίνητο) στις μετακινήσεις τους, στη δουλειά τους, τους φωτογράφιζαν στο σούπερ μάρκετ κ.λπ. Πρέπει να σημειωθεί ότι συχνά έχαναν από τα μάτια τους τον « στόχο » τους όταν ο τελευταίος κινούνταν πεζός ή με ποδήλατο.
Το δεύτερο συντρόφι απαλλάχθηκε γρήγορα. Οι πράκτορες του DNRS λένε ότι είδαν και φωτογράφισαν τον Ιβάν να κολλάει αφίσες στο Παρίσι και στο Μοντρέιγ αργά το βράδυ της 18ης Ιανουαρίου. Το βράδυ της 21ης Ιανουαρίου, τον ακολούθησαν ξανά όταν πήγε στο Παρίσι. Ο σύντροφος χρησιμοποίησε το ποδήλατό του και οι μπάτσοι τον έχασαν από τα μάτια τους σχεδόν αμέσως. Στη συνέχεια ανέπτυξαν τέσσερις « συσκευές παρακολούθησης » (τα αυτοκίνητα έρχονται στο μυαλό μας). Υποπτευόμενοι ότι ο σύντροφος εξακολουθούσε να κατευθύνεται προς το Montreuil, τις τοποθέτησαν σε τέσσερις διαδρόμους μεταφοράς μεταξύ του Παρισιού και αυτού του προαστίου. Μία από αυτές τις « συσκευές » τον κατέγραψε στην κοινότητα Montreuil (τον έχασαν από τα μάτια τους αμέσως μετά). Η αστυνομία το χρησιμοποίησε αυτό ως ένδειξη ότι ο σύντροφος ήταν υπεύθυνος για τον εμπρησμό που σημειώθηκε εκείνη τη νύχτα ενός βαν της SFR, στο Montreuil, και ενός οχήματος της Enedis στο δωδέκατο διαμέρισμα του Παρισιού.
Στις 23 Φεβρουαρίου, η SDAT επικοινώνησε με το δικαστήριο του Bobigny, το οποίο της ανέθεσε επίσημα την έρευνα για τον σύντροφο.
Οι έρευνες
Πρώτα απ’ όλα, υπήρχε μια ολόκληρη σειρά « διοικητικών » ελέγχων. Για παράδειγμα, με την CAF (Caisse d’Allocations Familiales, μέρος του γαλλικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης), τις φορολογικές αρχές, διάφορες διοικήσεις και αστυνομικές υπηρεσίες (με τον κατάλογο των δικαστικών και αστυνομικών προτεραιοτήτων – κάθε αδίκημα, είτε καταδικάστηκε είτε απορρίφθηκε, καταγράφεται), τις δηλώσεις τραπεζικών λογαριασμών του συντρόφου κ.λπ. Πρόσθεσαν κάποιες αόριστες πληροφορίες σχετικά με τα πρωτεία του στην Ιταλία.
Τον Μάρτιο, η SDAT πραγματοποίησε έρευνα μέσω της Εθνικής Πλατφόρμας Δικαστικών Παρακολουθήσεων και ζήτησε επίσης πληροφορίες από τον πάροχο τηλεφωνικών υπηρεσιών που χρησιμοποιούσε ο σύντροφος. Αυτό τους επέτρεψε να μάθουν την ταυτότητα των προσώπων με τα οποία επικοινωνούσε, τους λεπτομερείς λογαριασμούς και τη γεωγραφική θέση των κλήσεων. Και έτσι απέκτησαν τη λίστα με τις τοποθεσίες του τηλεφώνου του συντρόφου (για να δουν αν βρισκόταν στην περιοχή των πυρκαγιών) και τη λίστα των επαφών του, σε διάστημα ενός έτους. Προσπάθησαν να καταρτίσουν ένα σύντομο βιογραφικό για κάθε επαφή. Διάβασαν όλα τα μηνύματα SMS που είχαν σταλεί και ληφθεί (και δεν βρήκαν τίποτα ενδιαφέρον).
Χάρη στον αριθμό τηλεφώνου του συντρόφου μπορούν να μάθουν τον αριθμό IMEI του κινητού τηλεφώνου και να προσπαθήσουν να προσδιορίσουν αν έχουν χρησιμοποιηθεί και άλλες κάρτες SIM σε αυτή τη συσκευή.
Από τις 16 Μαρτίου, η SDAT εγκατέστησε σε πραγματικό χρόνο γεωγραφικό εντοπισμό του « προσωπικού » τηλεφώνου των συντρόφων.
Αφού μελέτησαν τις κλήσεις με τους συγγενείς του, λένε ότι διαπίστωσαν ότι ο σύντροφος χρησιμοποιεί και έναν άλλο αριθμό τηλεφώνου ως « επαγγελματική » γραμμή.
Επίσης, από τον Μάρτιο εγκαταστάθηκε ένας φάρος GPS στο αυτοκίνητο του Ιβάν και μια κρυφή κάμερα βιντεοσκόπησε την πόρτα πρόσβασης του κτιρίου του (πιθανότατα ήταν εγκατεστημένη σε έναν στύλο φωτισμού απέναντι από τον δρόμο).
Από την αρχή της έρευνας οι αστυνομικοί υπέθεσαν ότι ο Ιβάν είναι ο διαχειριστής του ιστολογίου Attaque (https://attaque.noblogs.org). Τον Μάρτιο, με εντολή της εισαγγελέως Laure-Anne Boulanger, παίρνουν μια ολόκληρη σειρά εμπρηστικών ενεργειών που έχουν λάβει χώρα στο Παρίσι και τη γύρω περιοχή τα τελευταία χρόνια και τις οποίες έχουν αναλάβει με μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που έχουν σταλεί σε αυτό το ιστολόγιο και τις εντάσσουν στην υπόθεσή τους (που συνολικά αριθμεί 59 εμπρηστικές επιθέσεις, μέχρι τις 11 Ιουνίου). Ο ανακριτής τον κατηγόρησε « μόνο » για τις έξι τελευταίες πυρκαγιές (αυτές που έλαβαν χώρα το 2022), για τις υπόλοιπες ο Ιβάν κατηγορείται ως βοηθητικός μάρτυρας.
Στα τέλη Μαρτίου και στις αρχές Απριλίου, η SDAT ζητά από την Εθνική Διεύθυνση Πληροφοριών για τις Φυλακές (DNRP) να της παράσχει πληροφορίες σχετικά με οποιαδήποτε αλληλογραφία είχε ο Ivan με τον/την K. και με τον/την B., δύο συντρόφια που είχαν φυλακιστεί τα τελευταία χρόνια. Η DNRP τους έστειλε αντίγραφα ορισμένων από αυτές τις ανταλλαγές, συμπεριλαμβανομένων φωτοαντιγράφων από τα εξώφυλλα των βιβλίων που ο Ιβάν ταχυδρόμησε σε έναν από αυτούς. Η DNRP τους ενημερώνει επίσης για τα χρήματα που έστειλε ο Ιβάν σε έναν από αυτά τα δύο συντρόφια (τα οποία η SDAT είδε επίσης στον τραπεζικό του λογαριασμό). Δίνεται μεγάλη έμφαση στον/στην Κ., με φάκελο με τα φορολογικά του/της στοιχεία, το ποινικό του/της μητρώο και τον κατάλογο των επιτρεπόμενων επισκεπτών στις δύο φυλακές όπου ήταν έγκλειστος/η. Αυτό το αίτημα προς το DNRP δικαιολογήθηκε από το γεγονός ότι πολλές από τις εμπρηστικές επιθέσεις των τελευταίων ετών, για τις οποίες η SDAT υποπτεύεται ότι ευθύνεται ο Ιβάν, έγιναν σε ένδειξη αλληλεγγύης προς αυτά τα δύο φυλακισμένα συντρόφια.
Σε όλες τις έρευνες για εμπρησμούς στο Παρίσι, οι αστυνομικοί συμβουλεύονται τις κάμερες του συστήματος PVPP ( » Σύστημα προστασίας με βίντεο για το Παρίσι », του αστυνομικού τμήματος) για να αναζητήσουν καταγραφές των υπευθύνων για τις πυρκαγιές. Εξ όσων γνωρίζουμε, αυτό έχει γίνει χωρίς επιτυχία. Μερικές φορές συμβαίνει ζωντανά. Για παράδειγμα, τη νύχτα της 24ης Απριλίου, το αυτοκίνητο του Ιβάν ήταν γεωγραφικά εντοπισμένο κοντά στο Παρίσι, οπότε ένας πράκτορας της SDAT κοίταξε τις κάμερες του PVPP. Παρατηρεί ένα φλεγόμενο φορτηγό στο 12ο διαμέρισμα και ρωτά το τοπικό αστυνομικό τμήμα τι είναι: ένα φορτηγό της Enedis.
Οι αστυνομικοί της SDAT προσπαθούν επίσης συστηματικά να αξιοποιήσουν τις ιδιωτικές κάμερες που βρίσκονται στην άμεση περιοχή των επιθέσεων και να ρωτήσουν τους κατοίκους της περιοχής αν έχουν δει κάτι. Για την πυρκαγιά της 4ης Μαρτίου, στην οδό About, για παράδειγμα, ανέκτησαν το υλικό από τις κάμερες ενός μικρού σούπερ μάρκετ, ενός ανθοπωλείου και δύο επιχειρήσεων, οι οποίες βιντεοσκοπούν τμήματα του δρόμου. Λένε ότι βλέπουν κάποιον πάνω σε ποδήλατο, τον οποίο ισχυρίζονται ότι είναι ο εμπρηστής, αλλά οι εικόνες δεν αποκαλύπτουν κάτι χρήσιμο για να τον αναγνωρίσουν ή να αποδείξουν ότι είναι υπεύθυνος για την εμπρηστική ενέργεια.
Η αστυνομία ενδιαφέρεται επίσης για το μοναδικό internetcafé που βρίσκεται στην περιοχή γύρω από την οποία ζει ο Ιβάν και όπου ισχυρίζονται ότι τον είδαν να μπαίνει όταν τον παρακολουθούσαν. Για παράδειγμα, ζητούν από τη Δημοτική Αστυνομία τις καταγραφές της πλησιέστερης κάμερας της πόλης για την ημέρα κατά την οποία στάλθηκε το ηλεκτρονικό μήνυμα που ανέλαβε την ευθύνη για την πυρκαγιά της 5ης Μαρτίου. Φτάνουν στο σημείο να τοποθετήσουν (μάταια) μια κρυφή κάμερα για την παρακολούθηση της πρόσβασης στο internetcafé, από τις 8 Απριλίου έως τις 8 Μαΐου.
Οι αστυνομικοί ακολούθησαν επίσης τον σύντροφό μας όταν έκανε τα ψώνια του. Για παράδειγμα, λίγες μέρες μετά από έναν εμπρησμό, η SDAT ζήτησε από την ασφάλεια ενός σούπερ μάρκετ κοντά στο σπίτι του (όπου τον είχαν δει να μπαίνει το απόγευμα πριν από την πυρκαγιά) ποιο ταμείο χρησιμοποίησε, τι ώρα και για ένα αντίγραφο της απόδειξης (και δεν βρίσκουν τίποτα που να τους ενδιαφέρει).
Συλλήψεις και επιδρομές
Στα τέλη Μαΐου, τα πράγματα αρχίζουν να επιταχύνονται. Η άδεια για τις έρευνες στο διαμέρισμα του Ιβάν και στο αυτοκίνητό του υπογράφεται από δικαστή στις 19 και 23 Μαΐου. Το βράδυ της 10ης Ιουνίου, οι αστυνομικοί της SDAT αντιλαμβάνονται (πιθανότατα χάρη στον φάρο GPS) ότι ο σύντροφος κινείται στην περιοχή του Παρισιού και στήνουν παρακολούθηση (όπως έχουν ήδη κάνει σε άλλες περιπτώσεις). Λένε ότι τον ακολούθησαν ενώ έκανε ποδήλατο, μέχρι να φτάσουν στο 17ο διαμέρισμα του Παρισιού. Οι μπάτσοι τον έχασαν από τα μάτια τους για τρεις ώρες, μέχρι που επέστρεψε στο αυτοκίνητό του, αλλά ειδοποιήθηκαν ότι ένα αυτοκίνητο που ανήκε σε πρεσβεία πήρε φωτιά στο 17ο διαμέρισμα (η φωτιά επεκτάθηκε σε άλλα αυτοκίνητα που ήταν σταθμευμένα δίπλα του και έκαψε την πρόσοψη των απέναντι επιχειρήσεων). Τότε αποφάσισαν να τον συλλάβουν.
Μια ομάδα της DNRS, με πιστόλια στα χέρια, μπλόκαρε το αυτοκίνητο του Ιβάν στην έξοδο μιας εθνικής οδού με δύο φορτηγά (ένα μπροστά και ένα πίσω), ενώ έφτανε στο σπίτι του. Κατά τη διάρκεια της σύλληψης, μόλις τοποθετήθηκαν οι χειροπέδες και η αδιαφανής μάσκα του σκι που τον εμποδίζει να δει, του έβαλαν πλαστικές σακούλες στα χέρια για να « διατηρήσουν τα ίχνη ». Όταν έφτασε ο τεχνικός της Δικαστικής Ταυτότητας, πέρασε πάνω του ένα είδος μπατονέτας το οποίο στη συνέχεια αναλύθηκε για να βρεθούν ίχνη υδρογονανθράκων (με αρνητικά αποτελέσματα).
Μετά τη σύλληψη, η αστυνομία της SDAT ερεύνησε το αυτοκίνητο του συντρόφου. Έβαλαν ένα καπέλο, ένα σακίδιο πλάτης, έναν παλιό αναπτήρα, ένα taser, ένα περιβραχιόνιο « αστυνομίας » και δύο σπαστήρες παραθύρων σε σακούλες συλλογής αποδεικτικών στοιχείων. Στη συνέχεια πήγαν στο σπίτι του.
Κατά τη διάρκεια της έρευνας στο σπίτι του, οι αστυνομικοί κατέσχεσαν δύο τηλέφωνα (αυτό που ορίζουν ως « προσωπικό » καθώς και το « επαγγελματικό »). Το πρώτο είναι της μάρκας Wiko και η Ταξιαρχία Υποστήριξης στα Τηλέφωνα, την Κυβερνοδιερεύνηση και την Εγκληματολογική Ανάλυση (BATCIAC) καταφέρνει να εξετάσει το περιεχόμενό του χωρίς να γνωρίζει τον κωδικό πρόσβασης, χάρη στο λογισμικό XAMN και XRY της εταιρείας MSAB. Έψαξαν τα δεδομένα και δεν βρήκαν τίποτα που να τους ενδιαφέρει. Η κάρτα SIM ήταν κλειδωμένη και δεν μπορούσαν να έχουν πρόσβαση σε αυτήν. Προσπάθησαν επίσης να αποκτήσουν πρόσβαση στα δεδομένα του άλλου κινητού τηλεφώνου, ενός IPhone 8 (με το λογισμικό UFED της εταιρείας Cellbrite), χωρίς επιτυχία.
Κατάσχεσαν επίσης δύο υπολογιστές. Ο πρώτος είναι κρυπτογραφημένος με το λογισμικό Bitlocker, το οποίο τους εμποδίζει να έχουν πρόσβαση σε αυτόν. Στη συνέχεια προσπάθησαν να αντιγράψουν τον σκληρό δίσκο (με το Tableau T35 της IDE Forensic και το Accessdata FTK_Imager της Bridge), αλλά δεν τα κατάφεραν. Προς το παρόν, δεν έχουν βρεθεί πληροφορίες σχετικά με την ανάλυση του δεύτερου υπολογιστή (ο οποίος είναι κρυπτογραφημένος με LUKS). Εξέτασαν τα στικάκια USB και τις κάρτες μνήμης που βρήκαν στο χώρο, χωρίς να δουν κάτι ενδιαφέρον. Κατέσχεσαν χάρτες του δικτύου βιντεοεπιτήρησης του Παρισιού (PVPP), χρήματα, μερικά τυχαία βιβλία για τον αναρχισμό και ένα σετ αυτοκόλλητων.
Όταν οι αστοί παριστάνουν τους ρουφιάνους
Αμέσως μετά τον εμπρησμό της 11ης Ιουνίου, η Manon Rouas, συνιδιοκτήτρια μιας κλινικής αισθητικής (Maison Marignan – Clinique médicale esthétique, 10 rue Villebois Mareuil, Paris XVII), ειδοποίησε τους αστυνομικούς ότι μπορεί να τους δώσει ένα χεράκι. Η κλινική βρίσκεται σε άμεση γειτνίαση με την πυρκαγιά (η πρόσοψή της υπέστη ζημιές από τις φλόγες) και είναι εξοπλισμένη με θυροτηλέφωνο που κινηματογραφεί το πεζοδρόμιο και τον δρόμο 24 ώρες το 24ωρο. Στο βίντεο, το οποίο τους έδωσε πολύ γρήγορα, φαίνεται ένα άτομο να αλληλεπιδρά με το αυτοκίνητο της πρεσβείας λίγο πριν πάρει φωτιά. Το βίντεο τοποθετήθηκε στη δικογραφία ως αποδεικτικό στοιχείο εναντίον του συντρόφου.
Οι πληροφορίες αυτές δεν έχουν σκοπό να φοβίσουν ή να ενθαρρύνουν την αδράνεια, αλλά αντίθετα να ενθαρρύνουν τη δράση με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη προσοχή.
Πηγή: csrc
Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ
