Το βράδυ της Τρίτης, τοποθετήσαμε εμπρηστικούς μηχανισμούς σε κατασκευαστικό μηχάνημα της εταιρείας Hentschke Bau GmbH στο Adlershof του Βερολίνου. Ήδη πριν μερικά χρόνια, κάποια συντρόφια είχαν αναλάβει την ευθύνη για διάφορες επιθέσεις σε υποδομές της συγκεκριμένης εταιρείας, η οποία ευθύνεται επίσης για την ανέγερση της φυλακής στο Zwickau (https://chronik.blackblogs.org/?p=10502). Η προσοχή μας στράφηκε στη συγκεκριμένη εταιρεία επίσης επειδή ο ιδιοκτήτης της, Jörg Drews, σχετίζεται με το φασιστικό κόμμα AfD.
Η κυρίαρχη ιδεολογία υποδεικνύει πως είναι απαραίτητο οι άνθρωποι να διατηρούνται υπό διαρκή φόβο, ώστε να μην αντιστέκονται στην πατριαρχική και αποικιακή καταπίεση, και πειθήνια να ενταχθούν στην καπιταλιστική ρουτίνα, ώσπου τελικώς να είναι πλήρως χειραγωγίσιμοι και τυποποιημένοι. Ιδιαιτέρως ενθαρρυντικά είναι τα σημάδια εκείνων που, ακόμη και τις στιγμές της σχεδόν ολοκληρωτικής τους απομόνωσης, αντικρύζουν κατάματα τον φόβο και δεν το βουλώνουν, στα πλαίσια του αγώνα τους για έναν κόσμο αλληλεγγύης, αλληλοβοήθειας και αυτοοργάνωσης. Όπως διαβάζουμε απ’ τα λόγια του Ιταλού κρατουμένου Alfredo Cospito, ο οποίος βρισκόταν σε απεργία πείνας για πάνω από 6 μήνες απ’ τον περασμένο Οκτώβριο, μαχόμενος ενάντια στο καθεστώς 41bis που του επιβλήθηκε:
«Απλά δεν μπορώ να ζήσω σε ένα απάνθρωπο καθεστώς όπως αυτό του 41 bis, όπου δεν μπορώ να διαβάζω ελεύθερα ό,τι θέλω, βιβλία, εφημερίδες, αναρχικά περιοδικά, περιοδικά τέχνης και επιστήμης, λογοτεχνία και ιστορία. Η μόνη ευκαιρία που έχω για να βγω είναι να αρνηθώ την αναρχία μου και να πουλήσετε ότι είμαι κάποιος άλλος. Ένα καθεστώς όπου δεν μπορώ να έχω καμία ανθρώπινη επαφή, όπου δεν μπορώ πλέον να δω ή να χαϊδέψω ένα φύλλο γρασιδιού ή να αγκαλιάσω ένα αγαπημένο μου πρόσωπο. Ένα καθεστώς όπου οι φωτογραφίες των γονιών σου κατάσχονται. Θαμμένος ζωντανός σε έναν τάφο σε έναν τόπο θανάτου. Θα συνεχίσω τον αγώνα μου μέχρι τέλους, όχι λόγω “εκβιασμού”, αλλά επειδή αυτό δεν είναι ζωή.»
Αν και η απεργία πείνας έληξε και χαιρόμαστε που γνωρίζουμε πως ο Alfredo είναι ζωντανός, αυτό δε σημαίνει ότι θα πάψουμε ν’ αγωνιζόμαστε ενάντια στην κοινωνία του εγκλεισμού. Απεναντίας, ο αγώνας του για αξιοπρέπεια, καθώς κι οι πολυάριθμες επιθέσεις στις οποίες τα συντρόφια μας διακινδύνευσαν την ελευθερία τους, έγραψαν λόγια αλληλεγγύης, και κατ’ αυτόν τον τρόπο συνδέθηκαν μεταξύ τους παγκοσμίως, μας ενέπνευσαν. Με τη δύναμη που εξαπολύθηκε από την απεργία πείνας, συνεχίζουμε στην ατραπό της επίθεσης εναντίον όλων όσων ενσαρκώνει ο κόσμος του εγκλεισμού και της τιμωρίας.
Φυλακισμένοι για περισσότερο από 1,5 χρόνο θα βρεθούν και όσοι παραπέμπονται ενώπιον του Ανώτερου Περιφερειακού Δικαστηρίου της Δρέσδης στην αποκαλούμενη δίκη «Antifa Ost». Ενώ η Lina βρίσκεται προφυλακισμένη ήδη απ’ τον Νοέμβριο του 2020, η ετυμηγορία που αναμένεται τους ερχόμενους μήνες θα μπορούσε να επιβάλει ποινές φυλάκισης και στους άλλους τρεις κατηγορουμένους. Οι πράξεις για της οποίες κατηγορούνται εντάσσονται στο αντιφασιστικό συνεχές, στην αφαίρεση των περιθωρίων κίνησης των φασιστών και των νεοναζί, και στη μάχη ενάντια στις ιδεολογίες τους κατά της ζωής κάθε στιγμή. Ενόψει των φασιστικών καθεστώτων που αναδύονται σε πολλά μέρη –είτε μέσω της κυβέρνησης Meloni (Fratelli d’Italia) στην Ιταλία, είτε μέσω της συνεχούς συνεργασίας με τις γερμανικές αρχές για τον εξοπλισμό και τη διατήρηση δεξιών δικτύων, με την ταυτόχρονη κρατική μάχη ενάντια σε αναρχικές και αντιφασιστικές δομές– η καταστροφή της περιουσίας μιας από τις εταιρείες τους αποτελεί μονάχα μια μικρή συνεισφορά από την πλευρά μας στον αγώνα αυτόν.
Ακόμα κι αν ασκούμε κριτική στο ότι η βία –αναγκαία υπ’ αυτήν την έννοια– δε δέχθηκε ανοιχτή υπεράσπιση στη δίκη, ή στο ότι οι προκλήσεις που ελλοχεύουν λόγω της ίδιας της χρήσης αυτής της βίας σχετικά με την πατριαρχική και μιλιταριστική αντίληψη χρειάζονται μια ακόμη βαθύτερη εξέταση, αυτό δεν αλλάζει την αλληλέγγυα στάση μας. Σκεφτόμαστε όλους εκείνους που, στο πλαίσιο της δίκης «Antifa Ost», όχι μόνο βιώνουν το αμείλικτο της καταστολής με τρόπο παραδειγματικό απέναντι στο αντιφασιστικό κίνημα, αλλά έρχονται αντιμέτωποι και με μια διπλή προδοσία. Σε όσους κάθονται στο εδώλιο της Δρέσδης, σε όσες πλήττονται από τη σεξουαλική βία και όχι μόνο: σας ευχόμαστε κουράγιο, σας στέλνουμε δύναμη κι ελπίζουμε ότι όλο αυτό δε θα σας φιμώσει.
Σε αλληλεγγύη με τον Alfredo Cospito, πάντα για την αναρχία.
Μια αγκαλιά στα δυο συντρόφια των οποίων το ταξίδι στο Adlershof τέλειωσε πριν 2 μήνες στη Gesa – δεν είστε μόνοι.
Λευτεριά σε όλους τους φυλακισμένους και τις φυλακισμένες!
Πηγή: Dark Nights
Μετάφραση: Επαναστατική Συνείδηση
