Χιλή:Λόγια του αναρχικού κρατούμενου Aldo Hernández Valdés από ένα κελί της μονάδας 12 της φυλακής “la gonzalina” Rancagua

Αποφάσισα να γράψω μερικές γραμμές με τις οποίες θα ήθελα να ευχαριστήσω βαθιά την ανώνυμη και κριτική υποστήριξη που έλαβα μέσα από αυτούς τους συμπαγείς τοίχους που με περιβάλλουν σήμερα.

Πριν από περισσότερο από μια δεκαετία αποφάσισα να πάρω τις ιδέες και να προσπαθήσω να αντανακλάσω με πράξεις όσα κουβαλούσα σε αυτή τη μαύρη καρδιά. Ήξερα ότι ήταν μια μονομαχία μέχρι θανάτου, να πολεμήσω αυτή την κοινωνία των φυλακών και όλους εκείνους που συντηρούν αυτό το μοντέλο δυστυχίας.

Η ιστορία έχει στιγματιστεί με το ανυποχώρητο και μαχητικό αίμα μας. Η ανησυχία των όμορφων μυαλών μας βοηθά να κρατήσουμε παρόντες, τους πεσόντες μας και ταυτόχρονα μας δίνει σαφήνεια για εκείνους/ες που αξίζουν τις εξεγερτικές μας πεποιθήσεις. Συντηρεί όλη την αιώνια περιφρόνησή μας για την εξουσία και για όποιον μας στερεί την ομορφιά της ελευθερίας. Την ελευθερία που είναι πολύτιμη στις μαύρες καρδιές μας.

Να ευχαριστήσω το ενδιαφέρον των διαφόρων πολιτικών κρατουμένων που με προσέχουν από τότε που έφτασα σε αυτό το κέντρο εξόντωσης.

Στον Juan Aliste και τον Marcelo Villarroel που από την πρώτη στιγμή ενημέρωσαν για την κατάστασή μου.

Στη στενή αγκαλιά με τον Κομαντάντε Ραμίρο που μου έδωσε κουράγιο και δύναμη.

Στον Francisco Solar και τον Juan Flores που μου έστειλαν οδηγίες. Αυτή η χειρονομία δεν πέρασε απαρατήρητη μεταξύ των άλλων κοινών κρατουμένων. Εκείνους που, με θαυμασμό, διατηρούσαν τον σεβασμό για αυτή την έκφραση αλληλεγγύης μεταξύ επαναστατών, ανατρεπτικών, αυτόνομων, αναρχικών και μαχητών. Εκφράσεις που αντικατοπτρίζουν ότι η αλληλεγγύη δεν είναι μόνο μια γραπτή λέξη.

“Σε αυτό το σημείο δεν υπάρχει κανένας δισταγμός, η απόφαση έχει ληφθεί και δεν υπάρχει επιστροφή. Εγκαταλείπω την άνεση του καθιερωμένου και τολμώ να μπω στην αβεβαιότητα της αντιπαράθεσης”.
Kalinov Most

“Στη ζωή είναι απαραίτητο να προσφέρεις την εξαίσια ανύψωση του χεριού και του μυαλού. αντιμετωπίζω την κοινωνία με τα ίδια όπλα της, χωρίς να σκύβω το κεφάλι μου γι’ αυτό το λόγο θεωρούμαι και είμαι ένας επικίνδυνος άνθρωπος”.
Severino Di Giovanni

Ένας αδελφικός χαιρετισμός προς τους/τις φίλους/ες και τους/τις ομοϊδεάτες/ισσες μου. Στον αδελφό μου και αγαπημένο μου σύντροφο που βρίσκεται υπό έρευνα στη φυλακή Σαντιάγο 1 για την ίδια υπόθεση.

Στα συντρόφια στο δρόμο που από τότε που έκαναν έφοδο στα 6 σπίτια που με έψαχναν, μας έδιναν μέρες και νύχτες αγάπη και υποστήριξη.

Σφιχτές αγκαλιές στις οικογένειες, τις αγέλες, τα συντρόφια, τους δικηγόρους, τους/τις φίλους/ες, τους συγγενείς και τους συνωμότες από όλο τον κόσμο.

Ο πόλεμος συνεχίζεται… τίποτα δεν έχει τελειώσει
Να χτυπήσουμε το κεφάλι του εχθρού με ακρίβεια.
Ζήτω η αναρχία

Aldo Hernández Valdés- Αναρχικός φυλακισμένος
Module 12 /Φυλακή εξόντωσης Γκονζαλίνα

Πηγή: DarkNights
Μετάφραση: Δ.Ο. ΕΗΦ

Lascia un commento

Il tuo indirizzo email non sarà pubblicato.