Στις 31 Οκτωβρίου, ο αναρχικός σύντροφος Κυριάκος Ξυμητήρης σκοτώθηκε και η αναρχική συντρόφισσα Μαριάννα Μ. τραυματίστηκε σοβαρά σε έκρηξη σε διαμέρισμα στην Αθήνα. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, όπου νοσηλεύτηκε υπό συνεχή αστυνομική παρακολούθηση και αργότερα μεταφέρθηκε στις φυλακές Κορυδαλλού. Μετά τα γεγονότα εκείνης της ημέρας, οι αναρχικοί σύντροφοι Δημήτρα Ζ., Δημήτρης και Νίκος Ρ. και ένα ακόμη άτομο συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν για την ίδια υπόθεση.
Από τότε, η λύπη και η οργή είναι παρούσες στη ζωή μας. Λύπη για την απώλεια ενός συντρόφου που αφοσιώθηκε στον αγώνα μέχρι το τέλος και με κάθε μέσο· οργή γιατί είναι αυτό το καπιταλιστικό, ρατσιστικό και πατριαρχικό σύστημα που τον σκότωσε. Ο Κυριάκος δεν επέλεξε να κλείσει τα μάτια μπροστά στα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα λίγων που μας καταδικάζουν σε μια ζωή μιζέριας μέσω της πώλησης σπιτιών σε vulture funds, της επισφάλειας στην εργασία, των γυναικοκτονιών, των συνόρων και των πολέμων. Στην πόλη του Βερολίνου, ο Κυριάκος είχε αφοσιωθεί για χρόνια στην υπεράσπιση των απελευθερωμένων χώρων και κατά του εξευγενισμού, υπέρ του διεθνιστικού αγώνα, της κατάργηση των φυλακών, καθώς και σε όλους τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες.
Το πάθος και οι πεποιθήσεις του για έναν νέο κόσμο ελεύθερο από καταπίεση αφήνουν ένα τεράστιο κενό σε αυτούς που ήταν γύρω του, καθώς και στον ίδιο τον αγώνα. Ωστόσο, η σφραγίδα του μέσω των λόγων και των πράξεών του μας ενθαρρύνει να διατηρήσουμε ζωντανό το νήμα της εξέγερσης, συνεχίζοντας έτσι το όραμα της κοινωνικής επανάστασης που υπάρχει στις καρδιές και τα μυαλά μας. Μια επαναστατική δράση που κατανοεί τον ένοπλο αγώνα ως καθοριστικό μέσο υπέρ των καταπιεσμένων στο ισοζύγιο εξουσίας, που προσπαθεί και καταφέρνει να επιστρέψει στο κράτος μέρος της βίας που μας επιβάλλεται καθημερινά.
Κατανοούμε ότι μέσω της υπεράσπισης της μνήμης του στεκόμαστε δίπλα σε όλους εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους ή φυλακίστηκαν για να αγωνιστούν ενάντια στην αδικία, την ανισότητα και την εκμετάλλευση.
Για όλους αυτούς τους λόγους και ακολουθώντας την πρόσκληση των συντρόφων από την Αθήνα για τις 7 και 8 Φεβρουαρίου, θέλουμε να αντιμετωπίσουμε εκείνους που προσπαθούν να διαστρεβλώσουν αυτή τη μνήμη. Επίσης, θέλουμε να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στους συντρόφους που είναι φυλακισμένοι για την ίδια υπόθεση. Γι’ αυτόν τον λόγο αποφασίσαμε να κάνουμε μια σύντομη άγρια διαδήλωση στο Φριντριχσχάιν, όπου μοιραστήκαμε μαζί πολλές συλλογικές στιγμές χαράς και οργής. Εμπόδια τοποθετήθηκαν στους δρόμους, γράφτηκαν συνθήματα στη μνήμη του Κυριάκου. Στη συνέχεια, στη Ρίγκαρ Στράσε, οι ερχόμενες δυνάμεις των καταληψιών αντιμετωπίστηκαν με πέτρες.
Αυτή η γειτονιά του Βερολίνου, καθώς και άλλες μητροπόλεις στον κόσμο, έχει αντιμετωπίσει μια τεράστια διαδικασία εξευγενισμού. Τα τελευταία χρόνια, όπου οι συλλογικοί χώροι εκδιώχθηκαν για να μετατραπούν σε εστιατόρια και καταστήματα για yuppies, οι άνθρωποι με χαμηλά εισοδήματα εκτοπίζονται στην περιφέρεια, τα airbnb αυξάνονται ενώ τα ενοίκια γίνονται αφόρητα και οι πολιτικές για τη χρήση του δημόσιου χώρου είναι όλο και πιο κατασταλτικές.
Εμείς, όπως και ο Κυριάκος, δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια σε αυτή τη διαδικασία που καταστρέφει την πόλη και τις διάφορες κοινότητες που ζουν εκεί. Εμείς, αυτοί που πιστεύουμε σε έναν καλύτερο κόσμο, θέλουμε να βγούμε από αυτή την επισφάλεια, όπου όσοι δεν συμμορφώνονται με τον κανόνα καταδικάζονται. Για αυτόν τον λόγο, όπως και σε άλλες πόλεις, θέλουμε να αντισταθούμε και να συνεχίσουμε τον δρόμο που ήδη βαδίζαμε με τον σύντροφό μας Κυριάκο. Αυτός ο δρόμος που του κόστισε τη ζωή. Εκείνος στις σκέψεις μας, οι ιδέες του στις καρδιές μας. Μαζί, ξαναπαίρνουμε τους δρόμους του Βερολίνου και της Αθήνας. Οι καρδιές των επαναστατών καίνε για πάντα!
Ελευθερία στους συντρόφους μας Μαριάννα Μ., Δημήτρα Ζ., Δημήτρη και Νίκο Ρ.!
Κυριάκος Παρών!
Πηγή: Γερμανικό Indymedia
Μετάφραση: Ευλογημένη Η Φλόγα
Πρόσφατα σχόλια